S-LCA ialah kaedah penilaian impak sosial yang memfokuskan kepada aktiviti kitaran hayat yang mempengaruhi aspek relatif manusia yang berkaitan dengan manusia. Ia dibangunkan sebagai alat pembantu untuk menyokong Penilaian Kitaran Hayat (LCA) dengan memasukkan perspektif sosial kelestarian dalam pendekatan metodologi LCA. Walau bagaimanapun, S-LCA juga boleh digunakan secara individu tanpa menyepadukannya dengan LCA. Penilaian kemampanan ialah topik pembangunan berterusan yang memajukan pendekatan semasa untuk menilai kemampanan pada asas kitaran hayat. Oleh itu, kesejahteraan dianggap sebagai salah satu matlamat pembangunan utama masyarakat moden hari ini. Itu memerlukan penilaian yang boleh diperbaiki untuk kesejahteraan dan kebajikan sosial. Ia menyokongnya sebagai elemen kritikal dasar awam dan membuat keputusan dengan mempertimbangkan faedah dan impak sosial dan unsur budaya, beberapa nilai pembangunan sosial yang kritikal dan gaya hidup. Semuanya mempengaruhi cara isu sosial dilihat dan dinilai. Tambahan pula, impak sosial dan rantaian bekalan semakin dinilai oleh pihak berkepentingan yang berbeza yang terlibat dalam pembangunan mampan, seperti kerajaan, pertubuhan bukan kerajaan, perniagaan dan ahli akademik.

LCA dan perbezaan S-LCA ialah LCA ialah kaedah berasaskan kitaran Hayat yang dibangunkan untuk menilai kesan alam sekitar (beban alam sekitar). LCA mempertimbangkan rantaian bekalan, daripada pengekstrakan bahan mentah kepada akhir hayat produk (fasa pengurusan sisa). S-LCA ialah kaedah berorientasikan impak sosial yang berkongsi persamaan